Licht waggelend loop ik de sportschool van Robby Nelson binnen. Op dat moment ben ik ruim 33 weken in verwachting en met een grote glimlach betreed ik de zaal. In de 15 seconden pauze spring ik inmiddels allang niet meer op, maar rol op mijn zij en hijs mezelf omhoog. Dat even ter zijde. Regelmatig krijg ik de vraag: “Huh, hoezo sport jij nog?” of “Joh, laat lekker gaan”. Alsof het een verplichting is dat ik mezelf even laat “afbeulen” tijdens een double trouble training. De grote vraag vandaag voor de nieuwe rubriek van The Little Lion Kitchen luidt dan ook: Sporten of Opgeven?

Dik een jaar geleden kreeg ik mijn eerste training van Robby Nelson en ik was om. In de 5 maanden die volgden werd ik strakker, fitter en het belangrijkste ik zat hartstikke lekker in mijn vel. Na de twee streepjes op de zwangerschapstest wist ik dat het de komende 9 maanden wat minder strak zal worden. Minder sportief zijn was trouwens niet de bedoeling. Het enige wat ik dacht was hoe fitter erin, hoe fitter eruit. Voordat mijn zwangerschap wereldkundig werd gemaakt betrok ik Robby in het complot. Immers groeide er een kikkervisje in mij en was het niet de bedoeling die tijdens een high kick eruit te lanceren. Het één-tweetje met Robby bleef onopgemerkt en ik sportte rustig 3 keer per week door. Ondertussen stelde ik de vraag om mij heen wat mijn vriendinnen tijdens de zwangerschap hadden gedaan en de meesten stopten tussen de 20 en 25 weken. Uitzonderingen daar gelaten natuurlijk. Navraag bij mijn medesporters bij Robby luidde tot de 8 maanden, zeg zo’n 35/36 weken. Kortom, een groot verschil.

img_2496img_2497

Voor mezelf had ik afgesproken het per keer te bekijken. Het doel was sowieso tot het einde van het jaar en daarna zou ik het per maand aankijken. Wel ging ik van 3 keer naar 2 keer per week en vanaf januari was 1 keer per week voldoende. Robby riep tijdens elke les: “We gaan fit die verloskamer in!” Dit hield mij op de been. Sterker, het was zo’n beetje het enige uur in de week dat ik mij niet in verwachting voel. Boksen, schuine buikspieren en vooral veel squads; ik genoot ervan.

Opgeven was voor mij dus geen optie. Of na ja, misschien kleeft er een nasmaak aan opgeven. Wat ik bedoel te zeggen is dat je vooral moet doen waar je je goed bij voelt. Voor mij was dat Robby Nelson in afwisseling met zwangerschapsyoga. De ander zweert bij zwemmen of een lesje mommy bootcamp in het Vondelpark. De conclusie blijft dat bewegen ook tijdens je zwangerschap goed voor je is. Bij 35 weken ben ik gestopt, het was goed zo. Nu loop ik dagelijks zoveel mogelijk en is dat mijn workout. Ik kan echter niet wachten tot begin juni om weer lekker aan de slag te gaan, met als doel als MILF achter de kinderwagen. Wordt vervolgd…