Er moet mij iets van het hart. Wat mij namelijk is opgevallen, is dat sinds ik moeder ben er allerlei ongevraagd advies op mij wordt afgevuurd of nog erger ongezouten meningen. Laatstgenoemde gebeurt dan ook nog eens achteraf, als het kwaad in de ogen van de betreffende persoon al is verschiet. Het varieert van “dronk jij wijn tijdens de zwangerschap?”, tot “ben je naar Ibiza gegaan en heb je Max gewoon achtergelaten?” tot “jij gaat ook nog vaak op pad als moeder”. Het ergste van dit alles is dat ik mij in een split second opeens een slechte moeder voel. Dat slokje wijn is mijn keuze geweest, daarnaast is Max inmiddels 6 maanden en kan ik de tijd niet terugdraaien. Zegt overigens niks over het feit of ik het bij een tweede, mocht dat ons ooit gegund zijn, weer zou doen. De vraag over Ibiza heeft mij eigenlijk nog het meest verbaasd, ik laat Max toch niet achter bij een wildvreemde maar bij zijn eigen vader? Dit resulteerde overigens wel in de vraag hoe de betreffende vrouwen over hun eigen vent denken. Zijn die dan allemaal zo incapabel?

Daarnaast hebben wij het geluk dat we grootouders hebben die met veel liefde op de kleine Max passen. Op die avonden kunnen wij de bloemetjes even buiten zetten. En weet je, dat is hartstikke fijn! Tijd voor elkaar schiet er namelijk bij de meeste ouders het eerste in en wij proberen die tijd zoveel mogelijk voor elkaar vrij te maken. Maar ook tijd voor je vrienden en vriendinnen. Onbewust verandert je leven als moeder meer dan je denkt en ik vind het heerlijk om weer even pre-Max op pad te gaan. Het allermooiste van alles vind ik dat ik mij door al deze dingen een betere moeder ooit voel. Ik kan namelijk niet wachten om naar huis te gaan naar het gezinnetje en met mijn kleine, grote vriend te knuffelen. Sterker, misschien juist meer als je even weg bent geweest. De conclusie is dat ik heb besloten mij niet meer te laten leiden door de meningen van anderen. We hebben een prachtig ventje en het mag best weleens gezegd worden: we doen het hartstikke goed!

Wellicht een nog beter einde aan dit verhaal is het recept voor de mosselen die ik at op Ibiza. Oh my, de lekkerste ooit denk ik. Bij de prachtige beachclub El Chiringuito, genoten we van de laatste lunch voordat ik weer terug naar Amsterdam vloog. Eenmaal thuis wist ik dat Thol dit moest proeven en het werd dik goedgekeurd. Officieel gebruik je pernod, maar wegens gebrek hieraan heb ik Ouzo gebruikt. De voorkeur neigt wel naar Pernod vanwege wat meer anijs, maar het draait om het flamberen en dat lukte ook met de ouzo. Ga maar snel aan de slag met dit verrukkelijke recept!

img_3515

Mosselen à la El Chiringuito (4 personen)
– minimaal 2 kg mosselen
– 400 gr mosselgroente (witte ui, peen, bleekselderij, peterselie)
– venkel
– 2 knoflooktenen
– 5 cl Pernod
– 125 ml koksroom
– olijfolie
– klontje roomboter

Was en spoel de mosselen af en leg ze in een bak met water. Gooi de drijvende, mosselen die niet dicht gaan na een kleine tik erop en kapotte mosselen weg.

Snijd het kontje van de venkel eraf en daarna in zo klein mogelijke stukjes. Doe hetzelfde met de mosselgroenten en pers de tenen knoflook.

Verhit in een grote (mossel)pan een scheut olijfolie en het klontje boter. Fruit hierin de knoflook, mosselgroenten en de venkel. Blus af met de Pernod en de koksroom. Voeg de mosselen toe. Kook de mosselen op hoog vuur in ongeveer 6 minuten. Vergeet niet af en toe de hele pan mosselen om te schudden.

Eet de mosselen met brood en/of frietjes.

img_3731